Archive for februari, 2010
De afgelopen week hebben we twee mijlpalen bereikt!
Toen Nika een maand of 4 oud was zagen we in haar onderkaakje een klein wit puntje. Trots als wij waren dachten we dat Nika voor het einde van het jaar wel een tandje zou hebben. Maar het puntje bleef een puntje. Geen bobbeltje, streepje of rood plekje…niks! Tot zij vorige maand ineens erg ging kwijlen en verzot was op haar bijtring en dit was overigens niet het enige waar op geknaagd werd :-?. Zo verdween het puntje en kwamen er twee witte bobbeltjes tevoorschijn. En zo is vorige week zondag haar eerste tandje doorgebroken! En laten we optimistisch zijn…op het tweede bobbeltje zal vast en zeker binnenkort ook een tandje verschijnen. Dus vanaf nu is het helemáál opletten met suiker en andere zoetzure drankjes en broodbeleg. Binnenkort ook maar eens een heuse tandenborstel aanschaffen.
De tweede mijlpijl hing niet van één moment af, maar zo langzamerhand kunnen we stellen dat we 'm gehaald hebben: exit tut!
Toen ik zwanger was had ik besloten Nika nooit een tut te geven, maar als zo'n klein hummeltje in bed ligt te huilen en lekker slaapt wanneer ze d'r tutje krijgt…daar kan geen moeder tegenop denk ik! Maar, mijn anti-tut voornemen sluimerde toch in mijn achterhoofd en met het krijgen van haar eerste tandje heb ik resoluut de tut afgezworen. Of ik de beste aanpak heb gebruikt weet ik niet, maar feit blijft dat er niet meer gesabbelt wordt in bed. Nouja…op de etiketjes na dan!
Gelukkig kreeg Nika alleen overdag in bed een tut. 's-Nachts heeft ze 'm nooit gehad en daar zijn we nu dan ook erg blij mee ;-)! De meeste slaapjes verlopen probleemloos, maar het dutje rond half 7 is altijd licht problematisch. Of ze dan minder moe is of dat ze ervan baalt dat ze voor de zoveelste keer die dag geen tut krijgt…ik weet 't niet! Maar het eerste kwartier vliegen de dekens in het rond, ligt ze achterstevoren in bed en vloeien de traantjes over het algemeen rijkelijk. Het is niet altijd makkelijk om klein te zijn!
Inmiddels is Nika al bijna 8 maanden en heb ik dus een hoop fotowerk op de website in te halen. Het fototoestel staat vol met foto’s, dus als ik een foto wil maken moet ik er eerst een paar wissen. Hmz.. 😕 Zal beloven dat er er zo snel mogelijk wat foto’s bij zet in het fotoalbum!
Dit jaar hebben we oud & nieuw bij Vincent en Jessica gevierd. Het was er super gezellig met een hele groep mensen. We hebben Nika rond 11 uur een fles gegeven en haar om half 12 weer in bed gelegd. Ze sliep lekker door al het geknal heen. Dus om 12 uur een aai over haar bolletje en vervolgens tussen het vuurwerk afsteken door nog vier keer kijken of ze nog steeds sliep :grin:.
Wij sliepen samen met Nika op een kamer. Dat was al zo’n 5 maanden geleden en weer even wennen aan alle geluidjes die ze maakt. Het campingbedje heeft van dat gaas aan de zijkanten en ‘s-ochtends vroeg liet ze ons weten wakker te zijn door met haar vingertjes over het gaas te krabben. Heeerrrrlijk geluid!! Dus om half 8 in een ‘vreemd’ huis naar beneden om een flesje klaar te maken. Later hebben we met z’n allen een uitgebreid ontbijtje gedaan en vervolgens een rondje Nieuwjaarsvisite.
Dit jaar belooft ook weer een super jaar te worden met de komst van een nieuw neefje of nichtje! In juni komt er weer een kleintje bij in de familie en daar kijken we natuurlijk heel erg naar uit. Dat wordt voor Jessica wel een beetje mikken, want de 8e en
28e zijn al bezet :D!
Sinds de jaarwisseling is Nika met grote sprongen groter geworden. Ze kan nu zitten, bladzijden van een boekje omslaan en vanmiddag heeft ze voor het eerst een boterham gegeten. Het zitten is nog een beetje wankel. Soms kan ze zomaar een paar minuten rechtop zitten en dan kukelt ze ineens om. Gelukkig weet ze haar hoofdje dan wat naar boven te houden en daardoor blijven veel traantjes gespaard. Het is wel een hele ontdekking voor haar hoor. Liggen in de box is passé, nu moet er gezeten worden! En nu ze dat onder de knie heeft komt het staan in zicht. Dat kan ze nu al een beetje, maar wel met knikkende knietjes. Ik heb alvast antislip sokjes aangeschaft, want op onze laminaat-ijsbaan in de woonkamer is leren staan en lopen op gewone sokkies niet zo handig.
Als laatste nog een leuk bericht. We hebben een nieuw huis gekocht!! Het is wederom een nieuwbouwhuis dat gebouwd wordt in de Kloetingse wijk Riethoek. Ze zijn net met de bouw gestart, dus het duurt nog een klein jaartje voor het klaar is.
Ons huis in Kamperland bevalt ons prima, maar de locatie en de achtertuin is wat minder. Het nieuwe huis staat dus in Kloetinge, maar dan op de scheiding van Goes en Kloetinge. Lekker dicht bij de ‘stad’ dus. Alles is op loop- of fietsafstand te bereiken en de voor- en achtertuin is een stuk groter dan wat we nu hebben. We kijken er erg naar uit en hebben er een nieuwe hobby bij met het uitzoeken van keuken, badkamer, verf, vloeren enz. We hoeven ons de komende tijd in ieder geval niet te vervelen!