De afgelopen week hebben we twee mijlpalen bereikt!
Toen Nika een maand of 4 oud was zagen we in haar onderkaakje een klein wit puntje. Trots als wij waren dachten we dat Nika voor het einde van het jaar wel een tandje zou hebben. Maar het puntje bleef een puntje. Geen bobbeltje, streepje of rood plekje…niks! Tot zij vorige maand ineens erg ging kwijlen en verzot was op haar bijtring en dit was overigens niet het enige waar op geknaagd werd :-?. Zo verdween het puntje en kwamen er twee witte bobbeltjes tevoorschijn. En zo is vorige week zondag haar eerste tandje doorgebroken! En laten we optimistisch zijn…op het tweede bobbeltje zal vast en zeker binnenkort ook een tandje verschijnen. Dus vanaf nu is het helemáál opletten met suiker en andere zoetzure drankjes en broodbeleg. Binnenkort ook maar eens een heuse tandenborstel aanschaffen.
De tweede mijlpijl hing niet van één moment af, maar zo langzamerhand kunnen we stellen dat we 'm gehaald hebben: exit tut!
Toen ik zwanger was had ik besloten Nika nooit een tut te geven, maar als zo'n klein hummeltje in bed ligt te huilen en lekker slaapt wanneer ze d'r tutje krijgt…daar kan geen moeder tegenop denk ik! Maar, mijn anti-tut voornemen sluimerde toch in mijn achterhoofd en met het krijgen van haar eerste tandje heb ik resoluut de tut afgezworen. Of ik de beste aanpak heb gebruikt weet ik niet, maar feit blijft dat er niet meer gesabbelt wordt in bed. Nouja…op de etiketjes na dan!
Gelukkig kreeg Nika alleen overdag in bed een tut. 's-Nachts heeft ze 'm nooit gehad en daar zijn we nu dan ook erg blij mee ;-)! De meeste slaapjes verlopen probleemloos, maar het dutje rond half 7 is altijd licht problematisch. Of ze dan minder moe is of dat ze ervan baalt dat ze voor de zoveelste keer die dag geen tut krijgt…ik weet 't niet! Maar het eerste kwartier vliegen de dekens in het rond, ligt ze achterstevoren in bed en vloeien de traantjes over het algemeen rijkelijk. Het is niet altijd makkelijk om klein te zijn!
Inmiddels is Nika al bijna 8 maanden en heb ik dus een hoop fotowerk op de website in te halen. Het fototoestel staat vol met foto’s, dus als ik een foto wil maken moet ik er eerst een paar wissen. Hmz.. 😕 Zal beloven dat er er zo snel mogelijk wat foto’s bij zet in het fotoalbum!
Dit jaar hebben we oud & nieuw bij Vincent en Jessica gevierd. Het was er super gezellig met een hele groep mensen. We hebben Nika rond 11 uur een fles gegeven en haar om half 12 weer in bed gelegd. Ze sliep lekker door al het geknal heen. Dus om 12 uur een aai over haar bolletje en vervolgens tussen het vuurwerk afsteken door nog vier keer kijken of ze nog steeds sliep :grin:.
Wij sliepen samen met Nika op een kamer. Dat was al zo’n 5 maanden geleden en weer even wennen aan alle geluidjes die ze maakt. Het campingbedje heeft van dat gaas aan de zijkanten en ‘s-ochtends vroeg liet ze ons weten wakker te zijn door met haar vingertjes over het gaas te krabben. Heeerrrrlijk geluid!! Dus om half 8 in een ‘vreemd’ huis naar beneden om een flesje klaar te maken. Later hebben we met z’n allen een uitgebreid ontbijtje gedaan en vervolgens een rondje Nieuwjaarsvisite.
Dit jaar belooft ook weer een super jaar te worden met de komst van een nieuw neefje of nichtje! In juni komt er weer een kleintje bij in de familie en daar kijken we natuurlijk heel erg naar uit. Dat wordt voor Jessica wel een beetje mikken, want de 8e en
28e zijn al bezet :D!
Sinds de jaarwisseling is Nika met grote sprongen groter geworden. Ze kan nu zitten, bladzijden van een boekje omslaan en vanmiddag heeft ze voor het eerst een boterham gegeten. Het zitten is nog een beetje wankel. Soms kan ze zomaar een paar minuten rechtop zitten en dan kukelt ze ineens om. Gelukkig weet ze haar hoofdje dan wat naar boven te houden en daardoor blijven veel traantjes gespaard. Het is wel een hele ontdekking voor haar hoor. Liggen in de box is passé, nu moet er gezeten worden! En nu ze dat onder de knie heeft komt het staan in zicht. Dat kan ze nu al een beetje, maar wel met knikkende knietjes. Ik heb alvast antislip sokjes aangeschaft, want op onze laminaat-ijsbaan in de woonkamer is leren staan en lopen op gewone sokkies niet zo handig.
Als laatste nog een leuk bericht. We hebben een nieuw huis gekocht!! Het is wederom een nieuwbouwhuis dat gebouwd wordt in de Kloetingse wijk Riethoek. Ze zijn net met de bouw gestart, dus het duurt nog een klein jaartje voor het klaar is.
Ons huis in Kamperland bevalt ons prima, maar de locatie en de achtertuin is wat minder. Het nieuwe huis staat dus in Kloetinge, maar dan op de scheiding van Goes en Kloetinge. Lekker dicht bij de ‘stad’ dus. Alles is op loop- of fietsafstand te bereiken en de voor- en achtertuin is een stuk groter dan wat we nu hebben. We kijken er erg naar uit en hebben er een nieuwe hobby bij met het uitzoeken van keuken, badkamer, verf, vloeren enz. We hoeven ons de komende tijd in ieder geval niet te vervelen!
Gelukkig is Nika weer aan de beterende hand. Afgelopen weekend had ze nog 39,4 koorts, maar het lijkt erop dat de Sint Nika's virusje en slechte humeur heeft meegenomen naar Spanje. Sinterklaas kwam zondag langs in 's-Heerenhoek en bracht een hoop cadeautjes mee. Ze heeft de hele tijd bij Sinterklaas op schoot gezeten en vond het allemaal prima. Het Grote Boek was nog het meest interessant. Daar stonden letters in en die wil ze wel graag pakken. De laatste tijd is Nika sowieso wel te paaien voor een boekje 😀
Heel wat pakjes en foto's later vertrokken Sinterklaas en zijn Pieten weer richting Spanje en viel Nika bij papa op schoot in slaap. Tot volgend jaar!!!
In het fotoalbum staan een aantal Sinterklaasfoto's en in het album van de vijfde maand heb ik nog wat extra foto's gezet van de shoot in het tuincentrum.
De tijd vliegt! Voor ik het wist zijn we alweer een maand verder en heb ik op deze site weinig nieuws gemeld! Ik probeer nu maar de schade in te halen.
Op dit moment ligt Nika in de lappenmand. Vorige week had ze ineens een vreemd kuchje wat de dag daarna een vervelende hoest werd. Soms zo erg dat ze moest kokhalzen of spugen ervan. Van overdag slapen kwam weinig. Bij ieder hoestje floepte d'r tut eruit en dan was het weer huilen geblazen. Op donderdag toch maar even naar de huisarts geweest, maar daar was alles goed. Longetjes schoon, hartje klopt prima, geen koorts. Alleen een beetje snotterig.
Vrijdag kwam oma in Kamperland oppassen, maar Nika was zo benauwd dat ze eventjes niet goed werd. Toch wel heel eng! Zaterdag tijdens een voeding ging het opnieuw mis.
Dus rond half 10 's-avonds naar de huisartsenpost in Goes en een half uur later zaten we op de spoedeisende hulp in het ziekenhuis. De kinderarts hoorde meteen wat het was: Nika heeft het RS virus. Dat hoestje is daar een typisch symptoom van. Verder niet gevaarlijk, maar vooral wel heel vervelend en besmettelijk…. Papa heeft dat ook ondervonden! 😉 Inmiddels gaat het redelijk met haar. We zijn nu bijna een week verder, dus waarschijnlijk is ze eind van deze week uitgeziekt. Uit de fles drinken lukt niet zo goed omdat ze het snel benauwd krijgt, maar van een lepeltje eten gaat prima. Met veel fruit(soep) en ingedikte melk hopen we maar dat ze genoeg vocht binnenkrijgt.
Begin van deze maand is Nika op de foto geweest bij de fotograaf die in het tuincentrum een dagje kwam fotograferen. Vorige week konden we de foto's ophalen en ze zijn heel erg leuk geworden!! Op d'r buikje in een mand en op een kussen en lachen maar! Ik zal proberen de foto's in te scannen en op de site te zetten.
Ook bijzonder was het bezoek van tante Anneloes. Die twee hebben elkaar voor het eerst ontmoet en ik geloof dat het beiden goed beviel. Ome Aris had vanuit Griekenland een koffer en weekendtas vol met pluchen knuffels meegegeven (sommigen nog groter dan Nika zelf), dus voorlopig hoeft Nika zich in de box niet alleen te voelen.
Op de verjaardag van oma Christel zijn we met z'n allen naar het zwembad in de Roompot geweest. Dat was weer dikke pret met de golven en het bubbelbad. Nika heeft in haar zwembandje gezeten en is zo het hele bad door gedobberd.
Natuurlijk hebben we foto's gemaakt. Ik zet ze zo snel mogelijk in het fotoalbum!
Het is al een tijdje geleden dat we foto's of een berichtje op de site hebben gezet. Reden: geen internet op de pc boven. Dennis heeft erg zijn best gedaan om de router weer te fixen (tja, wachtwoord vergeten), maar nu we dus eindelijk internet op de laptop hebben…houdt de computer boven ermee op. En laat die nu net ingesteld zijn om de website te onderhouden! Afijn, met een internetkabel door het huis naar boven lukt het ook!
Nika is alweer 4 maanden oud en groeit als kool! Afgelopen maandag moesten we weer naar het consultatiebureau en ze bleek weer een pond te zijn aangekomen en 3 cm. gegroeid. Dus de maatjes 56 kunnen de kast weer in. Eigenlijk moest ze ook haar 3e prikje krijgen, maar omdat ze afgelopen week koorts had gehad ging dat niet door. Echt heel erg vonden we dat niet 😛 Maar nu moeten we natuurlijk alsnog een afspraak maken. Wel zo fijn dat ze dan goed beschermd is, maar de prikdag is altijd een drama!
De afgelopen tijd heeft Nika sowieso niet zo lekker in d'r vel gezeten lijkt het. Ze heeft veel gehuild, onrustig geweest en niet of te kort willen slapen. Maar sinds deze week is ze weer het zonnetje in huis en heeft ze een spurt gemaakt in d'r ontwikkeling. Daar zal het huilen goed voor zijn geweest…Ze kan inmiddels heel goed vastpakken. Of het nu speelgoed, je handen, trui of je wangen zijn…ze wil het allemaal pakken. Af en toe heeft ze een flinke pluk haar te pakken en dat is dan wel minder fijn! Ben gelijk een aantal haren kwijt, die ik vervolgens uit haar stevige knuistjes moet pulken. Ach…Verder kan ze echt al goed rechtop zitten. Nog niet zelfstandig natuurlijk, maar wanneer ze bij haar heupjes wordt vastgehouden lukt het haar prima. D'r hoofdje houdt ze keurig rechtop en met een wiebel hier en daar heeft ze er plezier in!
LACHEN! Dat kan ze ook goed. In de afgelopen weken hebben we verschillende schaters en gilletjes gehoord. Meestal als we met haar spelen, maar soms ook als ze even alleen in de box ligt. Haar tandvlees bloot en d'r neusje opgetrokken. Prachtig om te zien.
Vandaag heeft Nika haar eerste echte fruithap op. Af en toe had ze al eens een stukje geprakte banaan op of gelikt aan een stukje appel. Maar vanmiddag heb ik samen met haar peer gegeten. Omdat Marco en ik alleen op maandag samen vrij zijn, was het de bedoeling dat we op deze vrije dag een keer het fruithapje zouden proberen. Dat zou makkelijk zijn met de film/foto. Maar de afgelopen tijd hebben we telkens andere afspraken en zo ook bijvoorbeeld a.s. maandag de verjaardag van opa Dik. Op deze manier duurt het wel heel erg lang voordat we eindelijk eens met z'n 3-en ervoor kunnen gaan zitten! Vanmiddag dus maar de filmcamera op het statief gezet en voor papa een filmpje gemaakt. Nika vond het heerlijk!! Grote smakken gehoord (lekker voor papa 😛 ) en als het lepeltje verdween was het jammeren geblazen! Al met al een succes!
Hier weer een update over onze kleine meid!
Inmiddels is het 'echte' leven weer begonnen. Mams weer aan het werk en paps aan de papa-dag! Het valt me zeker niet zwaar om weer aan het werk te gaan, maar ik ben wel blij met maar 2,5 dag i.p.v. de 4 dagen die ik eerst werkte. Sowieso fijn om er weer even in te komen, maar de verhouding werk-Nika-huishouden is zo ook uit te houden. Wie weet is het later mogelijk om nog wat extra uurtjes erbij te nemen.
Met Nika zijn we gisteren weer naar het consultatiebureau geweest. Ze weegt nu 5250 gram en is 58,5 cm. groot! Een flinke meid is ze geworden. Qua ontwikkeling zien we ook veel vooruitgang. Ze heeft nu echt haar handjes ontdekt en grijpt met heel veel omwegen uiteindelijk je neus, handen of haar flesje vast. Spelletjes als mondje open, tong uitsteken en bellen blazen doet ze graag en heel af en toe volgt er een mini-schaterlachje of wat gilletjes waar ze zelf dan weer van schrikt.
Liggen in de box is ook wel favoriet en kan ze vrij lang volhouden. Boven haar hangt een muziekmobieltje en als ze zich even alleen waant krijgen alle diertjes een big smile te zien of door haar rondtrappelende beentjes een schop tegen de poten.
Met knuffels is Nika beste vriendjes! Krijgt ze er een op haar buik gelegd dan kan het beest in kwestie een stevige omhelzing en wat 'kusjes' verwachten. Het is heel schattig om te zien hoe ze dan vervolgens met knuffel en al op d'r zij rolt; lekker enthousiast!
Nika is nu 3 maanden oud en over een paar weekjes komt het eerste fruithapje in zicht. Daar hebben we uiteraard nu al zin in. De camera's zullen wel in de aanslag staan, want zo'n bananen- of perensmaak is toch even anders dan melk. We zijn benieuwd…
Ik zit alweer sinds eind april thuis, dus zo langzamerhand moet ik weer aan mijn werk gaan denken. 8 September is mijn eerste werkdag. Ik moet eerlijk zeggen dat ik best zin heb om weer aan de slag te gaan. Met Nika thuis zitten is natuurlijk heel leuk en gezellig, maar even een dagje iets anders aan mijn hoofd is ook wel weer fijn. Even niet aan luiers en flesjes denken, de voedingstijd in de gaten houden en speentjes zoeken. We slaan weer gewoon aan het screenen en kletsen, administratie doen en ouders bellen. Heeeeerlijk! Het enige dat anders is, is mijn contract. Ik heb wat uren in moeten leveren, maar daar staat een vaste aanstelling tegenover! En dat is ook wat waard!
Voor Marco veranderd er komende maand ook veel, want hij begint volgende week bij een nieuw bedrijf in Vrouwenpolder. Lekker dicht bij huis en weer een nieuwe uitdaging. In de zomer is het flink buffelen, maar in de winter is ie dan een aantal dagen per week vrij. De dinsdag zal sowieso een papa-dag blijven en op maandag zijn we allebei vrij! Nika gaat op woensdag de hele dag naar gastouder Willeke in Wissenkerke en op vrijdag naar opa en oma in Goes. Op de donderdag ben ik ook vrij. Kortom, 2 daagjes opvang voor Nika en verder lekker thuis.
Afgelopen maandag is Nika voor het eerst bij Willeke geweest om even kennis te maken en te wennen. Zojuist kreeg ik wat foto's doorgemaild (zie week 11) en zo te zien heeft ze het prima naar haar zin gehad. Paps en mams ook…die konden lekker naar het strand 🙂
Verder gaat het met Nika hartstikke goed. Ze groeit gestaag haar kleertjes uit, waardoor er natuurlijk weer bergen met nieuwe kleertjes moeten komen 😉 en ze begint nu ook met het ontdekken van haar handjes en voetjes. Prachtig hoe ze ineens dr teentjes in beeld krijgt en vol verbazing zit te kijken hoe die wiebelen. Ze pakt nu ook haar eigen handjes vast en stopt ze in d'r mondje. Das toch beter dan een speen!
Haar nieuwste bezigheid is rechtop zitten. Erg verbaasd zijn wij, dat ze dat met haar 11 weken al wil en kan. Is ze het liggen beu, dan probeert ze door haar hoofdje op te tillen omhoog te komen en lukt dat niet dan laat ze dat wel horen. Ze kan zich een beetje optrekken als wij haar helpen en zit ze eindelijk rechtop, dan kijkt ze met grote ogen de ruimte in. Zo waren wij gisteren uit eten met Nika erbij en dit deed ze super! Voor het eerst in een restaurant was wel een beetje druk voor haar; veel lawaai en nieuwe indrukken, maar echt huilen heeft ze niet gedaan. We hadden haar rechtop in de kinderwagenbak gezet en zo heeft ze een tijdje gezeten en gekeken naar haar knuffeltjes. Ideaal kindje!
Afgelopen maandag moesten we weer met Nika naar het consultatiebureau. Dit keer kreeg ze haar eerste prikjes tegen DKTP en Pneumokokken. Maar eerst werd ze weer gewogen en gemeten. We hadden verwacht dat ze wel wat aangekomen zou zijn en zo tegen de 4 kilo zou wegen. Maar tot onze grote verbazing weegt ze nu bijna 4,5 kilo! Ze is dus een kilo aangekomen in 4 weken tijd wat natuurlijk helemaal geweldig is. Haar lengte is nu 55,5 cm. Helemaal in orde dus! De testjes met het 'volgen', lachen, hoofdvorm en de heupjes deed ze ook allemaal goed.
Als laatste volgden de inentingen. Ze kreeg in elk bovenbeen een prikje. Ik had verwacht dat ze wel even zou huilen, maar het bleken hele gemene prikken te zijn en Nika huilde enorm hard. We hadden dat nog nooit zo van haar gehoord en eigenlijk vond ik het vreselijk zielig. En het rationeel denken dat het voor haar eigen bestwil is werkt op dat moment ook niet echt
Eenmaal thuisgekomen zijn we gelijk aan het 'fietsen' geslagen met haar beentjes om de spieren soepel te houden en de stof goed te laten opnemen. Maar toen ze 's-middags wakker werd had ze hele erge stijve benen en bij elke beweging begon ze weer te schreeuwen. Aangezien Nika nogal van trappelen houdt, was het echt een crime voor haar. En alsof het nog niet genoeg was werd een beentje helemaal dik en rood! Ik zat al met het groene groeiboekje in de aanslag om te bellen naar de wijkverpleegkundige, maar zag op tijd in de folder dat het een normale bijwerking is…
Voor de rest van de middag hield Nika haar beentjes stil, maar aan het begin van de avond ging het al wat beter. Gelukkig was ze de volgende ochtend weer helemaal de 'oude' vertrouwde Nika. Volgende maand mag ze weer…
Het vorige berichtje ging over het eerste lachje van Nika. Nou, daar kunnen we nu steeds vaker van genieten! 's-Ochtends (lees 5.30 uur) wanneer ze wakker wordt voor een flesje, is ze altijd enorm blij dat mams weer aan haar bedje verschijnt! Ze houdt meteen op met huilen, begint met dr armpjes en beentjes te maaien en tovert haar meest lieve gezichtje tevoorschijn. Dan kan ik het ook niet laten om ondanks het tijdstip heel even de tijd te rekken tot het flesje erin gaat, want dan gaan al snel weer de oogjes dicht en drinkt ze half slapend haar melk op. Maar ook dan is ze natuurlijk super lief!
Naast de lachjes begint ze nu ook wat kreetjes te produceren. Het lijkt nog erg ongecontroleerd en heb het idee dat ze er soms zelf van schrikt, wat ook wel weer grappig is. Al met al gaat haar ontwikkeling met sprongen vooruit! Binnenkort moeten we weer naar het consultatiebureau en zullen we merken hoeveel ze weer gegroeid is!
Nika is alweer een dikke maand oud en dat gaan we aan haar merken ook! Hadden we in de eerste weken al wat lach-reflexjes gezien…nu toch echt een eerste bewuste glimlach gespot! Deze hebben we zelfs op de film kunnen vastleggen! Marco maakte wat grappige geluidjes en uit een heel gefronst gezichtje ontstond daar ineens een vette glimlach. Érg lief om haar zo te zien en we kunnen haast niet wachten om daar straks wat vaker van te kunnen genieten. Misschien kan ome Dennis ervoor zorgen dat er ook filmpjes op deze website gezet kunnen worden?! 😛
Ze is de laatste week ook wat langer wakker tussen de voedingen door en kan dan ook genieten van alle aandacht en ruimte om haar heen. Ze volgt bewegingen en zwaait enthousiast met haar armpjes en beentjes. In de box kan ze zich heel eventjes alleen vermaken. Dat wordt straks waarschijnlijk wel anders als ze ook naar speeltjes kan grijpen. Is toch wat uitdagender dan alleen maar kijken!
We gaan op naar de zesde week. De foto's zullen over de week verspreid volgen.